Του Μάνου ΤαμιωλάκηΗ επιστήμη των σπορ έχει κάνει σημαντικά άλματα στην έρευνα και γι’ αυτό είμαστε σε θέση να οδηγούμαστε σε ασφαλή συμπεράσματα αναφορικά με τα οφέλη των διαφόρων αθλητικών δραστηριοτήτων στην σωματική και ψυχική υγεία των παιδιών και των εφήβων. Τα τελευταία χρόνια η προαγωγή της υγείας και της ευεξίας των νέων έχει οδηγήσει σε ολοένα και περισσότερο αυξανόμενο ενδιαφέρον για την άσκηση στο άθλημα του ΚΟΥΝΓΚ ΦΟΥ. Το παραδοσιακό αυτό κινεζικό σύστημα αυτοάμυνας και αυτοελέγχου, που συνδυάζει κινητικά μοτίβα, αναπνευστικές ασκήσεις και πρακτικές αυτοσυγκέντρωσης, φαίνεται να προσφέρει πολλαπλά οφέλη στην σωματική υγεία αλλά και στην ψυχική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών και των εφήβων.

Μελέτες από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ και το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια καταδεικνύουν ότι η τακτική προπόνηση στο Κουνγκ Φου βελτιώνει την καρδιοαναπνευστική λειτουργία, αυξάνει την μυϊκή αντοχή και βελτιώνει την ευλυγισία των νέων. Τα παιδιά και οι έφηβοι που ασκούνται τακτικά στο άθλημα αυτό παρουσιάζουν μικρότερο δείκτη παχυσαρκίας, βελτιωμένη στάση του σώματος και λιγότερα μυοσκελετικά προβλήματα, στοιχεία που είναι πιο κρίσιμα από ποτέ στην σημερινή εποχή της καθιστικής ζωής και της υπερβολικής χρήσης των τεχνολογικών συσκευών.

Η ψυχική υγεία, όμως, είναι ένας ακόμη σημαντικός πυλώνας που επωφελείται από την πρακτική του Κουνγκ Φου. Μελέτες που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Journal of Youth and Adolescence» υπογραμμίζουν ότι οι εναλλαγές της φυσικής δραστηριότητας με αναπνευστικές ασκήσεις και πρακτικές αυτοσυγκέντρωσης βοηθούν στη μείωση του άγχους, της κατάθλιψης και των συμπτωμάτων νευρικότητας. Τόσο η αυτοπειθαρχία όσο και η συγκέντρωση που απαιτούνται κατά τη διάρκεια των μαθημάτων συμβάλλουν στην καλύτερη ικανότητα ελέγχου των συναισθημάτων και στην ανάπτυξη της αυτοπεποίθησης. Η εξάσκηση στις πρακτικές αυτοσυγκέντρωσης του Κουνγκ Φου και η έμφαση που δίνεται στην ηρεμία βοηθά στην ανάπτυξη της ενσυναίσθησης και της ανθεκτικότητας στο στρες, δύο σημαντικών ικανοτήτων που χρειάζονται οπωσδήποτε οι νέοι στην σύγχρονη κοινωνία.

Η κοινωνική διάσταση της άσκησης του Κουνγκ Φου είναι επίσης σημαντική. Σε μελέτες του Πανεπιστημίου του Σαν Αντόνιο διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά και οι έφηβοι που ασχολούνται τακτικά με το Κουνγκ Φου παρουσιάζουν υψηλότερη κοινωνική ενσωμάτωση και καλύτερη συνεργασία με συνομήλικους. Οι ομαδικές ασκήσεις, ο συγχρονισμός που απαιτείται, οι σχέσεις συνεργασίας που αναπτύσσονται μέσα από την άσκηση, ο σεβασμός στον εαυτό και στον άλλο ενισχύουν το αίσθημα της κοινότητας και της συνύπαρξης, στοιχεία που είναι απαραίτητα και σημαντικά για την ολοκληρωμένη κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού και του έφηβου.

Συνοψίζοντας, η επιστημονική βιβλιογραφία υποστηρίζει πως το Κουνγκ Φου αποτελεί μια πολύτιμη πρακτική για τα παιδιά και τους εφήβους και πως έχει πολύπλευρα οφέλη, που καλύπτουν σωματικές, ψυχικές και κοινωνικές διαστάσεις. Ευτυχώς το άθλημα αυτό στην Ελλάδα είναι πολύ ανεπτυγμένο και μπορεί κανείς να βρει εύκολα αθλητικούς συλλόγους, οι οποίοι το εξασκούν με ορθές πρακτικές που καλλιεργούν τα παραπάνω. 

Βιβλιογραφία

Wang, W., et al. (2019). Physical Fitness and Psychological Well-being in Youth Practicing Traditional Chinese Martial Arts. Journal of Youth and Adolescence, 48(2), 340-356.

Zhang, Y., et al. (2018). Social Skills Development in Children Engaging in Martial Arts: A Longitudinal Study. Journal of School Psychology, 67, 21-29.

Silva, A. R., & Oliveira, M. (2022). The Impact of Traditional Martial Arts on Stress Reduction and Emotional Regulation in Adolescents. Psychology of Sport and Exercise, 58, 102043.

University of Sydney Research Group. (2021). Physical Activity and Mental Health Outcomes in Youth: The Role of Martial Arts. University of Sydney Publications.

Views: 0

Του Μάνου Ταμιωλάκη

Το Τάι Τσι συμπεριλήφθηκε το 2020 από την ΟΥΝΕΣΚΟ στους θησαυρούς της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας, καθώς τα οφέλη του στην σωματική και ψυχική υγεία και στην πνευματική κατάσταση του κάθε ασκούμενου είναι πια αποδεδειγμένα και μέσα από επιστημονικές έρευνες. Παρακάτω θα απαριθμήσουμε εν συντομία μερικές από αυτές, αφού εξηγήσουμε τι σημαίνει Tai Chi Chuan: Ο όρος μεταφράζεται σαν «Το σύστημα της Γροθιάς του Μεγάλου Απόλυτου», κι αυτό υποδηλώνει ότι ξεκίνησε σαν μια μαχητική τέχνη με τις ρίζες του να βρίσκονται στην Κίνα, γύρω στο 1600 μ.Χ. Είναι ένας τρόπος άσκησης που αποτελείται από αργές, χαλαρές κινήσεις για ολιστική αυτοβελτίωση: για το σώμα είναι γυμναστική, για τον νου είναι μελέτη πάνω στη συγκέντρωση, την προσοχή και την επίγνωση, για την ψυχή είναι πνευματικός διαλογισμός.Ας δούμε όμως τι έχουν βρει διάφορες επιστημονικές έρευνες:

1. Μείωση του πόνου σε ασθενείς με αρθρίτιδα: Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από τους Song R, Lee EO και άλλους το 2003[1]. 72 γυναίκες με οστεοαρθρίτιδα χωρίστηκαν σε δύο γκρουπ. Οι 38 (επιπρόσθετα με την ιατρική τους αγωγή) ασκήθηκαν για 12 εβδομάδες στο Τάι Τσι, ενώ οι 34 έπαιρναν μόνο την ιατρική τους αγωγή. Το αποτέλεσμα ήταν ότι το γκρουπ του Τάι Τσι είχε κατά 38% λιγότερο πόνο, κατά 29% λιγότερη ακαμψία και κατά 29% αυξημένη ικανότητα να φέρει εις πέρας καθημερινές δραστηριότητες, όπως π.χ. να ανεβαίνει μια σκάλα. Τα άλλο γκρουπ δεν είχε βελτίωση, ενώ σε μερικές περιπτώσεις χειροτέρεψε η κατάσταση ορισμένων ασθενών.
2. Βελτίωση της ισορροπίας και πρόληψη πτώσης: Η μελέτη πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον από τους Li, Fisher και άλλους[2]. Μελέτησαν για ένα εξάμηνο κατά πόσο θα μείωνε η άσκηση στο Τάι Τσι τις πτώσεις σε 256 ηλικιωμένους από 70 έως 92 ετών. Μια ομάδα από αυτούς (ομάδα ελέγχου) δεν έκανε Τάι Τσι παρά μόνο διατατικές ασκήσεις (stretching). Μετά από έξι μήνες άσκησης το ρίσκο των πτώσεων ήταν κατά 55% χαμηλότερο στην ομάδα που έκανε Τάι Τσι από την ομάδα που έκανε μόνο stretching.
3. Μείωση της πίεσης του αίματος: Ο Channer και άλλοι[3] ερεύνησαν σε ένα δείγμα 136 ασθενών κατά πόσο αλλάζουν οι αιμοδυναμικές παράμετροι σε ασθενείς που έκαναν Τάι Τσι και σε άλλους που έκαναν αεροβική άσκηση. Χώρισαν 126 ασθενείς, ηλικίας από 39 έως 80 ετών, σε τρία γκρουπ ως εξής: α) Ασκούμενοι Τάι Τσι, 38 άτομα, β) Ασκούμενοι σε αεροβική άσκηση, 41 άτομα και γ) Μη ασκούμενοι, 39 άτομα. Μετά την πάροδο 11 εβδομάδων διαπιστώθηκε ότι μόνο η πίεση των ασκούμενων στο Τάι Τσι είχε μειωθεί (P>0.01).
4. Μείωση του στρες: Το 2007 ο T. Esch[4] και άλλοι μελέτησαν για 18 εβδομάδες τις φυσικές (πίεση, παλμοί, περιεκτικότητα κορτιζόλης στο σάλιο) και τις ψυχολογικές παραμέτρους (έμμεσοι και άμεσοι δείκτες του στρες και μείωση του στρες) σε εννιά νεαρούς αρχάριους ασκούμενους στο Τάι Τσι. Μετά από 18 εβδομάδες υπήρξε σημαντική (p<0.05) μείωση της κορτιζόλης στο σάλιο, κάτι το οποίο είναι δείκτης μείωσης του γενικού στρες. Μια ακόμα πιο σημαντική διαπίστωση από την έρευνα ήταν ότι το Τάι Τσι μείωσε σημαντικά (p<0.01) τον δείκτη του αντιληπτού στρες στους ασκούμενους, δηλαδή το πόσο στρεσογόνες αντιλαμβάνονταν τις καταστάσεις στη ζωή τους.

Οι επιστημονικές έρευνες έρχονται να επιβεβαιώσουν τα μεγάλα οφέλη του Τάι Τσι στους τρεις σημαντικούς πυλώνες της ποιότητας ζωής, που είναι η υγεία και η πρόληψη της ασθένειας, το αίσθημα ευεξίας και η πνευματική ισορροπία και εξέλιξη.

(Σε επόμενο άρθρο μας θα αναφερθούμε και σε άλλες πτυχές της άσκησης στο Τάι Τσι)

Βιβλιογραφία:

[1] Song R., Lee EO, at al: Effects of Tai Chi Exercise on pain, balance, muscle strength and perceived difficulties in physical functioning in older women with osteoarthritis: a randomized clinical trial, J. Rheumatol, 2003

[2] Li F., Harmer P., Fisher, et al: Tai Chi and fall reductions in older adults. A randomized controlled trial, J. Geronotol A Biol sci Med sci, 2005

[3] Channer KS, Barrow D, et al.: Changes in hemodynamic parameters following Tai Chi Chuan and aerobic exercise, Postgrad Med J, 1996

[4] T. Esch, J. Duckstein, et al: Mind/body techniques for physiological and psychological stress reduction: Stress management via Tai Chi training – a pilot study, Med sci Monit, 2007

Views: 0